Verhalen

Heb je gezien hoe Paula hulp met haar tuin vond? Hadi een elektriciën zocht om hem te helpen met zijn examen? En Anne nu elke week samen met een buurtgenote kookt en eet? We zijn op zoek naar deze prachtige verhalen die anderen inspireren om ook hulp te bieden of te vragen. 

Als je jouw ervaring met onze website wilt delen, stuur dan een mailtje naar servicedesk@wehelpen.nl. We nemen contact met je op en bespreken samen wat en hoe. Ook daar help je iemand mee. Alvast bedankt. 

Tamara zat flink in de stress. De bezorgdienst van de supermarkten in haar buurt zat overvol. De eerstvolgende mogelijkheid was 7 april. Ze had niet veel meer in huis en ook het kattenvoer was bijna op. Toen zag ze een advertentie voor Whapp, de app van WeHelpen, voor hulp in je buurt. 

Snelle reactie
"Ik moest wát! En heb dus een vraag gesteld of iemand boodschappen voor mij kon doen. Ik kreeg erg snel antwoord van een jonge vrouw uit mijn wijk. Ze is dezelfde middag voor mij naar de supermarkt gegaan en heeft alle boodschappen netjes volgens de RIVM-regeling bij mij thuis voor de deur gelegd. En ze heeft aangeboden dat ik haar gerust nog eens mag vragen. Zo fijn!"

Fantastisch hulpmiddel
Stralend zegt Tamara: "Ik ben enorm dankbaar voor Whapp! Dankzij de app van WeHelpen heeft mijn kat nu genoeg voedsel en ikzelf ook. Echt een fantastisch hulpmiddel! Ik heb het meteen aangeraden aan een paar vrienden die in de knoop zaten. Ook zij kunnen nu een vraag aan hun buurtgenoten stellen. En een aantal anderen hebben Whapp gedownload zodat ze mee kunnen helpen. Super en ga zo door!" 

Wil jij Whapp, de app van WeHelpen ook proberen? Dat kan gewoon naast je gebruik van de website wehelpen.nl. Kijk voor meer informatie en aanmelden op whapp.nl. Je kunt inloggen met je wehelpen-inloggegevens.

Hij heeft een vriendelijke, open blik en zegt: "Sorry, mijn fiets had een lekke band, dus ik ben wat later." Hadi, getrouwd en trotse vader van dochter Sima en zoon Kosay woont sinds een paar jaar in Nederland. Hij komt uit Syrië en is elektricien.

Ingewikkelde taal
Ze doen hun best een nieuw bestaan op te bouwen. De kinderen gaan naar school en leren spelenderwijs Nederlands, zijn vrouw is actief bij het Taalcafé van de bibliotheek en Hadi slaagt voor de opleiding Basis-VCA. Hij spreekt inmiddels redelijk goed Nederlands. Hadi lacht: "Nederlands is een ingewikkelde taal. Ik spreek een beetje Engels en heb op school Frans geleerd. Maar dat is alweer een tijdje geleden."

Contact met de buurt
Hadi wil nog beter Nederlands leren spreken: handig bij het boodschappen doen en contact leggen met de buren. Meer mensen leren kennen en meedoen met buurtactiviteiten. Hij ontdekte de website wehelpen.nl/dordrecht. Hadi: "Binnen een week reageerde een mevrouw. Ze had wat hulp nodig met allerlei klusjes in huis. En praatte intussen Nederlands met mij. Dat was geweldig. Ik heb veel van haar geleerd in die maanden. Ze is helaas verhuisd, maar stuurde me laatst nog een berichtje. Leuk!"

Leren
Sindsdien heeft hij ook op andere vragen gereageerd. Hadi: "Ik ben blij om mijn hulp aan te bieden, als zij of hij in de buurt woont. Zoals een moeder van twee dochters, die hulp bij de tuin zoekt. Ik heb niet veel ervaring met tuinieren, maar als ze even vertelt wat er moet gebeuren, doe ik dat met plezier. Leer ik niet alleen beter Nederlands, maar ook snoeien en onkruid wieden!"

Technische achtergrond gezocht
"Ik heb zelf een vraag", zegt Hadi. "Binnenkort doe ik examen VOL-VCA. De techniek is geen probleem voor mij, maar de vaktermen en regelgeving zijn lastig. Als iemand met technische achtergrond mij kan helpen het examen voor te bereiden, zou dat echt fijn zijn. Ik wil heel graag dit diploma halen en aan de slag."

Hulpvaardig
Als hij afscheid neemt, is zijn handdruk warm. "Leuk om met je te praten. Nederlanders zijn soms wat afwachtend, maar ook vriendelijk en hulpvaardig. Ik hoop dat iemand reageert. Doei!"

Ben je zo iemand of ken je iemand die iemand kent en wil je Hadi helpen? Reageer op https://www.wehelpen.nl/profiel/816b7/ of stuur een bericht aan dordrecht@wehelpen.nl.

Sjoerd dus. Een, zoals hij zelf zegt, ‘best vriendelijke man van 43 jaar’ uit Groningen. Die anderen graag helpt, omdat hij vrije tijd over heeft. Kortgeleden heeft hij ‘promotie’ gemaakt: hij is nu WeHelpen Wijkmatcher Hoogkerk!

Vertel eens?

Sjoerd (lachend): “Waar zal ik beginnen? Ik vind het leuk om iets voor een ander te doen. Tuintje snoeien, eenvoudige computervragen oplossen, of gewoon leuk kletsen tijdens een wandeling. Tenminste, als er een klik is natuurlijk. Zo kwam ik op de website wehelpen.nl/groningen terecht. Ik voel me er helemaal thuis!”

Wat leuk! Wie help je dan zoal?

Sjoerd: “Ik doe met veel plezier eens per twee weken boodschappen voor Karen. Zij is ziek en kan dit niet zelf doen. Ook laat ik elke vrijdag haar Golden Retriever Cerise uit die anders door gebrek aan beweging veel te slapjes in de spieren wordt. Momenteel leer ik heel listig om haar met hondenkoekjes naar het parkje te lokken. Daar kan ze even rennen. Karen is een aardige vrouw met wie het goed klikt. En ik wilde toch al wat vaker naar buiten èn houd van wandelen. Twee vliegen in één klap!”

Jouw voorbeeld lijkt me aanstekelijk

Sjoerd: “Nou en of. Ik vertel anderen graag over WeHelpen. Zo heeft mijn moeder in Utrecht op wehelpen.nl/utrecht twee mensen gevonden, die haar heg wel wilden knippen. Zij heeft moeite met zwaar werk boven haar hoofd. Bovendien is zij inmiddels 71 jaar. Mooi geregeld toch!?”

Inderdaad, goed bezig!

Sjoerd: “Oh, maar daar blijft het niet bij, hoor. Een kennis wilde na een verhuizing zijn kennissenkring uitbreiden. Hij heeft via de website een aardig fietsmaatje gevonden, met wie hij inmiddels een mooie tocht heeft gemaakt. Binnenkort gaan ze weer. Ook heeft hij nu afgesproken met een, aan de profielfoto te zien, leuke vrouw om samen hard te lopen. En hij heeft een aantal mensen aangeschreven om samen te koken. Het werkt echt!”

Nog uitdagingen dan?

Sjoerd: “Een van mijn vrienden heeft een hondje dat nogal hard begint te blaffen als ze op straat mensen en hondjes tegenkomen. Dat maakt het voor hem niet gemakkelijk om contact te leggen. We hebben op wehelpen.nl gevraagd of iemand het hondje wil trainen om ‘zijn bek zo nu en dan te houden’. Er waren twee reacties op! Helaas werd hij toen te verlegen om er ook echt gebruik van te maken. Maar toch ..., wie weet krijg ik ‘m binnenkort zover.”

Vandaar dus de titel ‘WeHelpen Wijkmatcher’!

Sjoerd: “Precies. Als je hulp nodig hebt, laat het me weten via hoogkerk@wehelpen.nl. Ik help je graag.”

Het doen van een goede daad stimuleert het gevoel dat het leven zin heeft en maakt dat we ons verbonden voelen. Een basisbehoefte van iedereen. Onderzoek toont aan dat iemand helpen eenzelfde geluksgevoel oplevert als verdubbeling van je inkomen. Uiteraard gaat dit niet op voor mantelzorgers. Zij kunnen door (te) veel te doen in combinatie met de emotionele druk, overbelast en oververmoeid raken. Wehelpen.nl biedt voor mantelzorgers een handreiking om anderen die hulp willen bieden eenvoudig in te schakelen. Ook voor eenmalige hulp aan cliënten van Horizon blijkt WeHelpen een aanwinst, zo vertelt Annemiek Vandenhove, werkzaam bij Horizon uit Heerlen.  
 
Horizon, onderdeel van Levantogroep, begeleidt vrijwilligers die mensen met een psychiatrische achtergrond helpen. Annemiek Vandenhove, coördinator informele steun, zet sinds april praktische vragen op wehelpen.nl voor haar cliënten. Of helpt mensen hun hulpvraag zo concreet mogelijk op de website te zetten. "Zeker 1x per week is er een goede match. Dat is echt veel! Normaal lukt mij dat hooguit 1 tot 2 x per maand via wijkbladen of een vrijwilligerscentrale. Wehelpen.nl is echt een positieve toevoeging voor mij om hulp te vinden voor anderen", aldus Annemiek.  
 
Laatst sprak ze iemand die een cliënt helpt bij het wegwijs maken op zijn PC en Ipad. Enthousiast vertelde hij: "Hadden we elkaar maar eerder ontmoet. We wonen bij elkaar om de hoek. Het sociale aspect is een welkome aanvulling voor ons allebei, bovenop de hulp die ik kan bieden." En zo koppelde ze ook een alleenstaande vader met twee jongen kinderen aan iemand die een paar keer het gezin naar de kledingbank kon rijden. “Een simpele daad, maar zo waardevol voor het gezin.”, vertelt Annemiek. “Ik zou iedereen willen aansporen eens rond te kijken op wehelpen.nl. Gericht mensen aanschrijven en vragen om hulp is nu zo eenvoudig. En het werk echt prettig en snel!”.  
 

Els heeft het niet gemakkelijk. Ze is al jaren chronisch ziek en minder valide, maar redde het met een beetje hulp nog net. Tot 2011. Vanaf dat moment was ze nog niet hersteld van de ene tegenvaller of de volgende diende zich aan. Ze praat er redelijk luchtig over, maar je hoort de gefrustreerde ondertoon. Dan werpt ze een blik op haar dochter. En verschijnt een stralende glimlach. 

Relativerende relatie
Lies is enig kind. En houdt veel van haar moeder. Ze gaan ontspannen met elkaar om. Zware discussies worden met een kwinkslag gerelativeerd. Daar waar de aangepaste woning hier en daar ‘hulp nodig heeft’, zoals een scheefzakkend terrasje in de achtertuin, wordt en-passant vermeld dat de verwarmde toiletbril dan weer wel een pluspunt is. Ze lachen er allebei hartelijk om! 

Overbelaste mantelzorgers
“Die verzorging, dat is het punt nog niet eens”, zegt Lies. ‘Het is vooral de wirwar van niet met elkaar samen-werkende organisaties die het leven van een mantel-zorger complex maken. En dan beschouw ik mezelf eigenlijk niet eens als ‘mantelzorger’. Ik ben gewoon een dochter, en ik help mijn moeder waar nodig.” Els valt haar bij: “Je komt in een molen terecht. Het systeem beoordeelt ‘jouw geval’. En gaf mij een indicatie die echt niet paste bij de situatie. Pas toen Lies zich er intensief en onophoudelijk mee bemoeide, kreeg ik de persoonlijke en huishoudelijke zorg die ik nodig had. Waarmee ik wil aangeven dat het dus niet zo vreemd is dat zoveel mantelzorgers overbelast raken!” 

Loslaten is anders vasthouden
“Dat is eigenlijk het merkwaardige”, vult Lies aan. “Dat wat die doelgroep zou moeten ontlasten, geeft nu een extra belasting, naast alles wat er al moet worden opgepakt en georganiseerd rondom een persoon die hulp nodig heeft. De bedoeling is vast goed, maar het resultaat is onnodig complex. Ik gebruik in mijn contacten regelmatig de term ‘NIVEA’: Niet Invullen Voor Een Ander. Juist door te investeren in een goede onderlinge samenwerking tussen de betrokken organisaties, kun je voorkomen dat er geen overzicht meer is, zaken dubbel of niet worden geregeld en de zorgkosten dus steeds verder blijven stijgen. Het is zo gemakkelijk gezegd: ‘zorg zelf voor een netwerk’. Maar we zijn met z’n tweetjes en dan ben je blij met alle hulp die voor je geregeld wordt.” Even is ze stil. En zegt dan: “Natuurlijk wil je alles zelf doen. Controle houden. Toch moet je leren dat ‘loslaten gewoon anders vasthouden is’. Die uitspraak hoorde ik laatst van een collega en die slaat de spijker op z’n kop. De zorgorganisaties kunnen hier een essentiële rol in spelen.”

Mantelzorgcompliment
Een levensmotto van Els is ‘kijken naar wat je wel kan, en niet naar wat je niet meer kan’. Ze vertelt zichtbaar trots dat ze ambassadeur is bij de Flor van Putte Stichting, die onder ander een tweedaagse voor chronisch zieken en hun mantelzorgers organiseert. En haar wens om met haar Canta een sponsortocht te rijden naar Santiago de Compostella. Om zo aandacht te vragen voor alle initiatieven voor mensen met kanker, waaronder Inloophuizen, Stichting Vaarkracht en dus de Flor van Putte Stichting. Zij organiseren veel activiteiten voor mantelzorgers, want juist die verdienen het ook ‘om er even uit te zijn’. Els: “Veel gemeenten hebben het ‘mantelzorgcompliment’ weggesaneerd. Terwijl deze organisaties laten zien, hoe waardevol hun inzet is. Ze verdienen het om in het zonnetje te worden gezet. Net als mijn dochter Lies!”

Zo luidde de hulpvraag van Irene. Ze woont in Amsterdam, haar ouders in Lelystad. Haar vader heeft Alzheimer en de ondersteuning vraagt best wat van haar moeder, haar broer en haarzelf. Dus ging ze op zoek naar een vrijwilliger. 

Gemakkelijk en snel
Irene: “Eigenlijk kwam dat idee bij me op toen ik zag dat mijn moeder steeds vaker haar sportuurtje op dinsdagmiddag moest overslaan. Rond hetzelfde moment keert mijn vader terug van de dagbesteding. Ze had samen met de casemanager al naar alternatieven gekeken, maar dat bleek toch erg lastig. De hulpvraag op wehelpen.nl was snel geplaatst en Lucie (links op de foto) reageerde een paar dagen later al. Zo fijn!” 

Landelijke dekking 
“Ik doe zelf vrijwilligerswerk in Amsterdam” vervolgt ze. “Het mooie van wehelpen.nl is dat ik vanuit Amsterdam hulp kon zoeken in Lelystad. Door via de website contact te leggen, leer je elkaar al een beetje kennen en voelt het vertrouwd als je elkaar daadwerkelijk ontmoet. We hebben een aantal keer heen en weer gemaild en daarna heeft ze kennis gemaakt met mijn moeder. Het klikte gelijk.” 

Zelf initiatief nemen
Irene: “Heerlijk om mijn moeder blij te zien. Ze is van een andere generatie; moest even wennen aan de mogelijkheid om zelf initiatief te nemen en niet af te wachten. Ik vind de mogelijkheden die de website biedt erg prettig. Je kunt concreet aangeven wat je nodig hebt en de ander weet dus ook precies wat er wordt gevraagd. Lucie is nu een aantal weken geweest en ook mijn vader kan het goed met haar vinden.”

Gewoon doen
Ze sluit af: “Mijn tip voor de lezer is dan ook ‘Schroom niet! Er kan veel meer dan je hoort en denkt. En je ziet aan mij hoe succesvol het kan zijn. Iemand die graag iets voor een ander wil doen, weet niet altijd wie een vraag heeft. Wehelpen.nl biedt de mogelijkheid om elkaar te vinden.”